حسگرهای اثر انگشت نوری
تصویربرداری اثر انگشت نوری شامل گرفتن یک تصویر دیجیتالی از چاپ با استفاده از نور مرئی است. این نوع سنسور در اصل یک دوربین دیجیتال تخصصی است. لایه بالایی سنسور، جایی که انگشت قرار می گیرد، به عنوان سطح لمسی شناخته می شود. در زیر این لایه یک لایه فسفر تابش نور وجود دارد که سطح انگشت را روشن می کند. نور منعکس شده از انگشت از طریق لایه فسفر به آرایه ای از پیکسل های حالت جامد (دستگاهی که با شارژ همراه است) عبور می کند که تصویر بصری اثر انگشت را می گیرد. سطح لمسی خراشیده یا کثیف می تواند باعث ایجاد تصویر بدی از اثر انگشت شود. از معایب این نوع سنسورها این است که قابلیت های تصویربرداری تحت تاثیر کیفیت پوست انگشت قرار می گیرد. برای مثال، تصویربرداری صحیح از انگشت کثیف یا علامتگذاری شده دشوار است. همچنین ممکن است فردی لایه بیرونی پوست نوک انگشتان را به حدی فرسایش دهد که اثر انگشت دیگر قابل مشاهده نباشد. همچنین اگر با یک آشکارساز "انگشت زنده" همراه نباشد، می توان آن را به راحتی با تصویر اثر انگشت فریب داد. با این حال، برخلاف سنسورهای خازنی، این فناوری حسگر در معرض آسیب تخلیه الکترواستاتیکی نیست.